Die moeder ende maghet es bleuen Hebbic een scone mieracle op heuen Die god sonder twiuel toghede Marien teren diene soghede Ic wille beghinnen van ere nonnen Een ghedichte god moet mi onnen

Bi wilen bliscap ende goet Den wisen maect si oec soe ries Dat hi moet bliuen int verlies Eest hem lieft ofte leet Si dwingt sulken dat hine weet Weder spreken ofte swighen